تاثیر واسطه‌ای اعتماد به خود و خودکارآمدی ورزشی بر رابطه بین ابعاد خشم و مهار خشم با عملکرد ورزشی

هدف اصلی این پژوهش، مطالعه تاثیر واسطه‌ای دو متغیر اعتماد به خود و خودکارآمدی ورزشی بر رابطه بین ابعاد خشم و مهار خشم با عملکرد ورزشی در نمونه‌ای از ورزشکاران ایرانی بود. دویست و چهل و شش ورزشکار (149 پسر، 97 دختر) از فدراسیون‌های مختلف ورزشی به صورت داوطلب در این پژوهش شرکت کردند. از ورزشکاران خواسته شد مقیاس خشم چندبعدی تهران (TMAS; بشارت، 1386) و مقیاس خودکارآمدی ورزشی (SSES; بشارت، 1387) را تکمیل کنند. به منظور سنجش عملکرد ورزشی ورزشکاران، از مربیان آن‌ها خواسته شد مقیاس موفقیت ورزشی (SAS; بشارت، عباسی و شجاع الدین، 1381) را تکمیل کنند. نتایج پژوهش نشان داد که اعتماد به خود و خودکارآمدی ورزشی، بر رابطه بین ابعاد خشم و عملکرد ورزشی تاثیر واسطه‌ای دارند. تحلیل این نتایج نشان داد که اعتماد به خود، تاثیر ابعاد خشم بر عملکرد ورزشی را به صورت جزیی و تاثیر ابعاد مهار خشم بر عملکرد ورزشی را به طور کامل کاهش می‌دهد. تحلیل این نتایج در مورد خودکارآمدی ورزشی نشان داد که این متغیر، تاثیر ابعاد خشم و مهار خشم بر عملکرد ورزشی را به طور کامل کاهش می‌دهد.